Zgłaszam do prokuratury

Świadomość prawna w społeczeństwie polskim nie przestaje mnie zadziwiać, poniżej trzy przykłady.

1. - Dzień dobry, z tej strony PRAWNIK, Janina jakaś tam. Proszę pani, podpisałam nową umowę na ten telefon dwa dni temu, jak mogę od niej odstąpić?
- Ale z tego co widzę, telefon jest na kancelarię.
- No tak, ale mam dziesięć dni na odstąpienie.
- W przypadku umów na firmę nie obowiązują przepisy ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów.
- Proszę mnie nie pouczać, ja znam swoje prawa i wiem, że mogę odstąpić!
- Ale definicja konsumenta z kodeksu cywilnego wskazuje, że konsumentem jest osoba fizyczna...
- Pani jest niekompetentna, ja znam swoje prawa! [jeb słuchawką]

2. - Dzień dobry, mam zablokowany telefon, ale już zapłaciłam, a swoją drogą proszę mi wskazać podstawę prawną, bo blokowanie połączeń jest niezgodne z prawem.
- Jak to niezgodne z prawem?
- Bo ja byłam u radcy prawnego i się dowiedziałam, że nie możecie blokować, firma działa w tym momencie bezprawnie.
- Z tym że w regulaminie, który pani zaakceptowała...
- To że wy sobie coś napiszecie w regulaminie, to nie znaczy, że prawo na to pozwala!
- Raczej wszyscy operatorzy tak działają...
- Proszę pani, jak ludzie kradną ze sklepu, to też mi pani powie, że skoro tak jest, to jest zgodne z prawem?

3. I na koniec mój osobisty hicior. Klientka zamówiła biały tablet, przysłali jej czarny. Proponuję reklamację sprzętu, wymianę na biały itp. Myślicie, że na to poszła? Otóż nie, znalazła lepsze rozwiązanie.
Otóż znająca swoje prawa klientka wymyśliła, że pójdzie z tym tabletem NA POLICJĘ zgłosić oszustwo. Policjant spisze oficjalny protokół stwierdzający, że otrzymała tablet w innym kolorze i będzie miała DOWODY PRZESTĘPSTWA dla prokuratury. Na moją sugestię, że raczej nie jest to przestępstwo i że sprawa cywilna i takie tam (ogólnie pojechałam jej trochę prawniczym bełkotem, bo nie wytrzymałam), stwierdziła - jakżeby inaczej - że zna swoje prawa i nie mam jej pouczać. I jeb słuchawką.